มุกดาหาร อัญมณีแห่งลุ่มน้ำโขง 

เราเดินทางถึงมุกดาหาร แหล่งท่องเที่ยวช็อปปิ้งติดแม่น้ำโข่งฝั่งไทย และลาว ก็คือ

ตลาดอินโดจีนที่นี่ก็คล้ายๆกับตลาดอินโดจีนในจังหวัดชายแดนเลียบแม่น้ำโขงอื่นๆ  จะมีนาดเล็กกว่าที่หนองคาย ( ท่าเสด็จ ) แต่ใหญ่กว่าที่นครพนม ( จากจำนวนร้านค้า จำนวนคนและร้านค้า ) แต่ที่แปลกกว่าที่อื่นคือ มีกล้วยไม้ป่าข้ามโขงมาขายจำนวนมากและสินค้าโดยรวมราคาค่อนข้างถูกกว่า สินค้าก็มีทั่วไปตั้งแต่ขนม อาหาร ซึ่งอาจต้องระวังในเรื่องของมาตรฐานและการปนเปื้อนเนื่องจากอาหารและขนมพวกนี้มักถูกส่งมาขายจากจีนและค่อนข้างที่จะไม่ได้มาตรฐาน เพนื่องจากไม่รู้วันผลิต หมดอายุ , ส่วนประกอบ บางคนทานแล้วมีอาการเฝื่อนลิ้น และแม้กระทั่งเครื่องสำอางต้องระวังให้หนัก แต่ที่พอจะซื้อได้และราคาน่าลองก็พวกเครื่องใช้ไฟฟ้า ของเล่น เสื้อผ้า พวกนี้ตาดีได้ตาร้ายเสียครับ กว่าจะซื้อของเสร็จก็ได้เวลาอาหารเย็นพอดี  เราเลือก ไปร้าน “ บ้านยายบุญ “ เพรราะอยากลองของครับ จากการบ้านที่เราค้นหามา หลายคนรีวิวว่าร้านนี้บริการแย่ ที่สำคัญช้ามาก แม้ว่าจะอร่อยก็ตาม เราเลยอยากลอง ซึ่งก็ไม่สร้างความผิดหวังดังที่หลายคนเจอ อาจจะช้าบ้างด้วยข้อจำกัดบางประการแต่ อัธยาศัยของเจ้าของร้านและพนักงานก้พลอยทำให้เราลืมๆเรื่องเล็กน้อยไปได้ ที่สำคัญรสชาติอร่อยสมคำร่ำลือ ในความเป็นจริงแล้วร้านอาหารเลียบชายโขงในมุกดาหารมีหลายร้านมากและรสชาติดีสูสีกัน เช่น  ร้านสุขาวดี ที่ขึ้นชื่อเรื่องอาหารจากปลาและ หลนเต้าเจี้ยว , ร้าน wine wild why ร้านของพี่ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยเชียงใหม่( มช. ) ที่อัธยาศัยดี จริงใจ และอาหารรสชาติดี

มุกดาหาร เสมือนอัญมณี ที่เปล่งเป็นประกายด้วยตัวเองในยามค่ำคืน ด้วย มุกดาหารไม่ใช่เมืองที่จะยอมเงียบเหงาง่ายๆ  นอกเหนือจากทรัพยากรอันมีค่าไม่ว่าจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ อาการทางเศรษฐกิจ แล้ว มุกดาหารยังมีดีในเรื่องหินแม่น้ำโขง ที่ส่องแสงเป้นประกายและเจียรไนให้กลายเป็นของดีของมุกดาหารได้ด้วย  ดังนั้นคงไม่ผิดนักถ้าจะบอกว่า มุกดาหาร เป็นอัญมณี เม็ดงามอีกเม็ดของลุ่มน้ำโขงที่ดึงดูดหลากชีวิต หลายสีสัน ให้มาท่องเที่ยวเมืองมุกดาหารแห่งนี้

ยามเช้า  ณ มุกดาหาร

เช้านี้ไม่ต้องเร่งรีบตื่นก่อนพระอาทิตย์ขึ้น เพราะได้ทำการบ้านยามเช้า ณ มุกดาหารไว้แล้วตั้งแต่รอบที่แล้ว แต่ก็ไม่วายต้องรีบตื่นขึ้นมา ด้วยอาการท้องร้อง “  หิว “  แต่เช้า

ใช่แล้วครับ เช้านี้เรางดอาหารของโรงแรมทุกรูปแบบ แม้จะอร่อยแค่ไหนเราก็จะไม่สน มุ่งร้านสู่ร้าน “ คู่แฝด “ ร้านอาหารเวียดนามขึ้นชื่อของมุกดาหาร ซึ่งตอนนี้มี ถึง 2 สาขา เราเลือกนั่งทานที่ สาขาสำหรับกรุ๊ปเล็กๆครับ  เมนูแรกไข่กระทะ ขนมปัง ตามด้วยก๋วยจั๊บญวน น้ำเปล่า เท่านี้ก็อิ่มท้องยามเช้ากับรสชาติแท้ ในราคาไม่ถึง 100 บาท วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะอยู่มุกดาหารและต้องเดินทางกลับ จึงมีเวลาและดินฟ้าอากาศมาเป็นตัวกำหนดเวลา ทั้งๆที่จุดหมายที่จะต้องไปอีกหลายแห่ง

เราเลือกที่จะไป ภูผาเทิบ ครับ ภูผาเทิบอยู่ห่างออกไปจาก ตัวอ.เมือง มุกดาหารประมาณ 15 กิโลเมตร บนเส้นทางสาย มุกดาหาร – ดอนตาล ตั้งอยู่ในวนอุทยานมุกดาหาร ซึ่งถือว่าเป็นวนอุทยานที่ใกล้เมืองเอามากๆ  ไปถึงภูผาเทิบแล้วชวนให้ฉงนและประหลาดใจกับการสร้างสรรของธรรมชาติ ภูผาเทิบ เป็นปรากฏการณ์แห่งหินที่ถูกการเปลี่ยนแปลงกัดกร่อนโดยน้ำ ลม นานนับหลายร้อยปีภายในอุทยานยังมีที่พักและร้านจำหน่ายของที่ระลึก มีระบบการจัดการโดยเจ้าหน้าที่ของวนอุทยานที่เยี่ยมยอดครับ แล้วเราก็ลงจากภูผาเทิบมุ่งตรงไป

วัดภูมโนรมย์ ซึ่งสามารถมองเห็นวิวแม่น้ำโขงได้สุดลูกหูลูกตาอีกทั้ง

สามารถมองเมืองมุกดาหาร หอแก้ว และ สะพานมิตรภาพไทย – ลาว แห่งที่ 2 ซึ่งเป็นแลนด์มาร์คที่สำคัญของมุกดาหาร ได้อย่างครบถ้วน ซึ่งก็ไม่ผิดหวังครับ ถนนหนทางขึ้นมานมัสการรอยพระบาทและชมทัศนียภาพก็ได้รับการดูแลอย่างดี ทำให้ขึ้นมาได้อย่างสะดวกปลอดภัย ถัดลงมาจากวัดภูมโนรมย์ เราก็จะพบกับ

หอแก้วมุกดาหาร สิ่งก่อสร้างที่เป็นที่รวบรวมความเป็นมาของคนมุกดาหาร และประวัติต่างๆมากมาย ชนเผ่าของมุกดาหาร และสามารถชมวิวได้อย่างสุดสายตาเช่นกัน ชั้นบนสุดเป็นที่ประดิษฐานพระนวมิ่งมงคล พระคู่บ้านเมืองของมุกดาหาร ซึ่งทั้งหมดเป็นจุดที่สำคัญที่ไม่ควรพลาดหากได้มาเยือนมุกดาหาร แต่ละที่อยู่ห่างกันไม่มากใช้เวลาไม่นานเพียงแค่ ครึ่งวันเราก็ไปครบทุกที่แล้ว  นอกจากนี้หากเราเลือกที่จะเดินทางกลับโดยรถยนต์ เรายังสามารถแวะเยี่ยม

หมู่บ้านภูไทโคกก่อง ซึ่งเป็นหมู่บ้านภู่ไท แบบโฮมสเตย์เพื่อสัมผัสวิถีชีวิตและวัฒนธรรมได้อีกด้วย มุกดาหาร ในวันนี้ หลังจากที่มีการเปิดใช้สะพานมิตรภาพแห่งที่ 2 แล้ว บางมุมอาจจะผิดไปจากที่หลายคนคาดคิดไว้มาก กระแสการท่องเที่ยวอาจจะไม่คึกคักอย่างที่หลายคนหวังก่อนที่จะมีสะพาน โรงแรมหลายแห่งซบเซา แต่ในอีกมุมคนมุกดาหารก็ยังมีความหวังกับนักท่องเที่ยวหน้าใหม่ ที่เน้นการท่องเที่ยวที่คุ้มค่า เนื่องด้วยปัจจัยค่าครองชีพในมุกดาหารไม่แพง ในขณะที่จะข้ามไป สะหวันนะเขด หรือทะลุไปเวียดนามนั้น ล้วนค่าใช้จ่ายสูง นักท่องเที่ยวส่วนหนึ่งจึงเลือกที่จะนอนพักที่มุกดาหารและข้ามไปสะหวันนะเขด แล้วย้อนกลับมานอนที่มุกดาหาร รวมทั้ง บ.ทัวร์ต่างๆ ที่เน้นเลือกให้มีการพักในมุกดาหารในวันก่อนไปและกลับจากเวียดนาม อย่างน้อยก็สร้างรายได้ให้กับคนในมุกดาหารไม่น้อย ณ เมืองเซโน มีกาสิโน ที่หวังจะดึงดูดเม็ดเงินจากนักแสวงโชคอีกด้วย 

 “ สะหวันเวกัส "  บนเส้นทางหมายเลข 9 จากสะหวันนะเขดไปด่านลาวบาว ( ลาว บ่ เอา ) ชายแดน ลาว เวียดนาม  ฟ้ายามเย็นที่มุกดาหารแตกต่างจากนครพนม คนที่นี่ยิ้มแย้มแจ่มใสกับรายได้การค้าขาย นักท่องเที่ยวได้สินค้าราคาถูก มุกดาหาร มีสิ่งอำนวยความสะดวกเยอะ เอื้อกับนักท่องเที่ยวที่สนใจและชื่นชอบการท่องเที่ยวที่ครบทุกรสชาติ ได้พักผ่อนและมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่หาได้ง่าย   ค่ำคืนของมุกดาหารไม่ยอมเงียบเหงาไปง่ายๆ หากได้มีโอกาสมองเมืองมุกดาหารจากมุมสูง หรือจากอีกฝั่งในเมืองสะหวันนะเขด จะเห็นแสงไฟระยิบระยับ จากมุกดาหาร ที่ส่องสว่างโดยตัวเอง ท่ามกลางความเงียบและความมืดของบรรยากาศรอบข้าง ดุจดังอัญมณี ที่ส่องแสงในตัวเอง ล่อใจและสร้างความชื่นชอบให้ผู้คนที่สนใจได้มากทีเดียว

Advertising Zone    Close